- клеска
- кляска (клеска) паражэнне, няўдача
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
клеск — род. п. клёска, клёскать, клескать, клёснуть хлопать, бить в ладоши , др. польск. kleskac, польск. kleskac, kleszczec, klaszczec, klaskac звонко ударять, щелкать, хлопать , в. луж. kles(k) хлопок , kleskac бить, хлопать , н. луж. klaskas – то… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
кляска — (клеска) паражэнне, няўдача … Старабеларускі лексікон